زمینه: تعبیه استنت در مجرای شریانی باز (PDA) روشی برای تامین جریان خون ریوی در بیماران وابسته به این شریان است. هدف ما، بررسی نتایج استنت گذاری PDA نوزادی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی 30 نوزاد با تشخیص آترزی دریچه ریوی و نقص دیواره بین بطنی مورد بررسی قرار گرفتند. استنت گذاری PDA در زمان نوزادی در این بیماران از بهمن 1395 الی آذر 1398 در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده بود. تمام بیماران از نظر مرگ ومیر، تنگی مجرای استنت، و گشاد کردن مجدد استنت، درصد اشباع خون شریانی (SpO2) قبل از استنت گذاری و یک سال پس از آن با سایر مطالعات مقایسه شدند. سی تی آنژیوگرافی از آیورت و شریان های ریوی در سن یکسالگی انجام شده بود و داده های 10 بیمار در دسترس ما قرار داشت و نسبت Mc Goon این بیماران مورد محاسبه قرار گرفت و با همین نسبت در زمان آنژیوگرافی نوزادی مقایسه گردید. یافته ها: استنت گذاری PDA در 23 مورد (77 درصد) موفقیت آمیز و در 7 مورد (23 درصد) ناموفق بود؛ و 4 نوزاد در حین استنت گذاری و یا پس از چند روز، فوت کردند. در 22 نوزاد مورد مطالعه، راه دسترسی کاتتر برای استنت گذاری در PDA از طریق شریان آگزیلاری، در 6 مورد از شریان های فمورال و در 2 مورد دیگر از راه ورید اجوف تحتانی بود. اشباع اکسیژن خون شریانی و نسبت Mc Goon یکسال پس از استنت گذاری، در مقایسه با زمان قبل از کارگذاری استنت به صورت معناداری افزایش یافته بود و اشباع اکسیژن از 6/54± 54/43 به 7/23± 83 و میزان Mc Goon از 23± 1/18به 31± 1/67 افزایش یافته بود.

سابقه و هدف: نقص بین بطنی یکی از شایع ترین بیماری های مادرزادی قلب است. هدف از این مطالعه بررسی سیر طبیعی و بالینی نقص بین بطنی در کودکان بود.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در طی یک دوره سه ساله بر روی 218 شیرخوار و کودک مبتلا به نقص بین بطنی ایزوله که به کلینیک قلب یک بیمارستان آموزشی مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیمارانی که اختلالات دیگر قلبی همراه داشتند از مطالعه حذف شدند. بیماران در طی پیگیری به وسیله اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: از 218 نفر بیمار مورد مطالعه، 125 نفر دختر و 93 نفر پسر بودند. مدت متوسط پیگیری 55.7 ماه (محدوده 13 تا 17 ماه) بود. بدون در نظر گرفتن نوع VSD، بسته شدن خود به خودی در 39.5 درصد مورد مشاهده شد. بدون در نظر گرفتن نوع VSD، 52.6 درصد از نقص های کوچک و 25 درصد از نقص های متوسط به طور خود به خودی بسته شدند. 24.3 درصد به عمل جراحی نیاز پیدا کردند. نارسائی آئورت در 5 درصد، آندوکاردیت در 1.7 درصد، هیپرتانسیون ریوی در 17.9 درصد، نارسائی احتقانی قلب در 5.5 درصد و تنگی زیر دریچه ریوی در 7.3 درصد، نارسائی دریچه میترال در 2.8 درصد و غشای زیر دریچه آئورت در 3.2 درصد مورد از کل بیماران اتفاق افتاد.استنتاج: بیماران مبتلا به VSD بایستی در طی زندگی تحت نظر باشند چرا که عوارض متعددی نظیر هیپرتانسیون ریوی، آیزنمنگر، آندوکاردیت عفونی، نارسائی دریچه آئورت، تنگی زیر دریچه آئورت و زیر دریچه پولمونر ممکن است اتفاق بیفتد. اگرچه بسته شدن خود به خودی در بسیاری از بیماران انتظار می رود لکن درصد عمده ای از بیماران ممکن است نیاز به ترمیم جراحی داشته باشند.

آنوریسم های سینوس والسالوا ناهنجاری های قلبی نادری هستند. آنها اتساع سینوس های آئورت هستند که ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشند. اگر به صورت موضعی در سینوس کرونر راست باشند، معمولا به حفره های سمت راست تخلیه می شوند و خیلی اوقات یک نقص دیواره بین بطنی همزمان وجود دارد. ما در این جا یک خانم 30 ساله با پارگی آنوریسم سینوس والسالوای راست به داخل بطن راست را معرفی می کنیم. اکوی ترانس ازوفاژیال علاوه بر اکوی ترانس توراسیک اطلاعات اضافه تری راجع به آنوریسم ها و ناهنجاری های قلبی همزمان به ما می دهد. آنوریسم سینوس والسالوا حتی اگر بدون علامت نیز باشد، خطر گسترش، پارگی، نارسایی قلبی، اندوکاردیت، آمبولی و مرگ ناگهانی دارد. این مساله ترمیم جراحی با یک مورتالیته کم کوتاه مدت و درازمدت را توجیه می کند. معاینه فیزیکی دقیق و انجام اکوکاردیوگرافی در بیمار ما، منجر به تشخیص زودهنگام بیماری قبل از بروز عوارض جدی گردید.

روند افزایش وزن بدن، وزن قلب، تغیرات شاخصه نسبت وزن قلب به وزن بدن و روند افزایش ضخامت دیواره های بطنی و بین بطنی قلب از سن 7 تا 22 هفته (از آغاز تا پایان مرحله جنینی) بر روی تعداد 160 جنین بز (دوگره نر و ماده) مورد مطالعه قرار گرفته است. آنالیز یافته ها در برنامه SPSS و بروش ANOVA نشان داد که اثر فاکتور سن بر همه 6 پارامتر مورد مطالعه کاملا معنی دار بوده است (P<0.01). در مجموع این مطالعه نشان داد که روند افزایش وزن قلب از روند افزایش سن جنین پیروی نموده، با افزایش سن نسبت وزن قلب به وزن جنین کاهش می یابد. همواره میانگین حداکثر ضخامت دیواره بطن چپ از دیواره بین بطنی و دیواره بین بطنی از دیواره بطن راست بیشتر است. همچنین روند افزایش ضخامت دیواره های بطن چپ و سپتوم مشابه بوده در حالی که روند افزایش ضخامت دیواره بطن راست دارای الگویی مستقل می باشد.

یکی از رایج ترین اقدامات درمانی در بیماران مبتلا به آترزی شریان ریوی عمل شنت می باشد. با توجه به اختلاف نظر محققین در مورد اثرات شنت در رشد شاخه های شریان ریوی، این مطالعه به منظور بررسی نتایج اثرات شنت در افزایش شاخص های شریان ریوی در بیماران مبتلا به آترزی شریان ریوی همراه با نقص دیواره بین بطنی انجام شده است. برای انجام این مطالعه 19 بیمار با آترزی شریان ریوی همراه با نقص دیواره بین بطنی که تحت عمل جراحی شنت قرار گرفته و قبل و بعد از شنت آنژیوگرافی شده بودند، انتخاب شدند. یافته های مربوط به شاخص های شریان ریوی قبل و بعد از شنت و در گروه های مختلف از نظر قطر شنت و مدت زمان پیگیری توسط آزمون های ویلکوکسون و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. P<0.05 معنی در نظر گرفته شد. میانگین سنی بیماران در موقع عمل جراحی 3.6 ±5 سال بود. در 10 بیمار (53%) شنت گورتکس چپ، در 8 مورد (42.2%) شنت راست و در یک مورد (5.3%) شنت مرکزی انجام شده بود. میانگین شاخص ناکاتا از 310.48 به 351.33 میلی متر مربع (p=0.08) و میانگین شاخص مک گان از 1.45 به  (p=0.23) 1.56افزایش یافت. شاخص مک گان در شنت راست و به خصوص در سال های اول بعد از عمل شنت افزایش معنی دار داشت (p=0.01). شاخص های شریان ریوی در شنت های با قطر متفاوت تغییر معنی داری پیدا نکردند. تنگی شدید در محل شنت تنها در یک مورد مشاهده شد. با توجه به این مشاهدات می توان گفت که عمل شنت اقدام جراحی تسکینی مناسبی در بیماران مبتلا به آترزی شریان ریوی می باشد که گرچه در بیماران بالای 2 سال تغییرات معنی داری در افزایش شاخص های شریان ریوی ایجاد نمی نماید ولی کیفیت زندگی بیمار را بهبود می بخشد و ممکن است با رشد نسبی شاخه های شریان ریوی بیمار را آماده ترمیم کامل جراحی در سال های بعد بنماید. در ضمن عوارض مهم شنت در مواردی که عمل جراحی بعد از 2 سالگی انجام شده باشد، کمتر دیده می شود.

مقدمه: با توجه به شیوع و اهمیت بالای بیماری های مادرزادی قلبی و به خصوص نقص دیواره ی بین دهلیزی و تاثیر شگرف این اختلالات بر سلامت و طول عمر بیماران، شناخت بیشتر آن ها از ضروریات به شمار می رود. این اختلالات می توانند همراه با سایر مشکلات عملکردی و ساختاری قلب باشند. تا کنون مطالعات محدودی به تاثیرنقص دیواره ی بین دهلیزی بر مشکلات ساختاری دریچه میترال پرداخته اند. روش کار: در مطالعه ی حاضر تمام بیماران دچار نقص دیواره بین دهلیزی (ASD) که از شهریور 1396 لغایت شهریور 1397 به بیمارستان قایم و امام رضای مشهد مراجعه کرده و کاندید بستن نقص دیواره بین دهلیزی شده بودند وارد مطالعه شدند. داده های دموگرافیک جمع آوری شدند. اکوکاردیوگرافی دو بعدی قبل و بعد از عمل جراحی انجام شد. نتایج: تعداد کل بیماران مورد مطالعه 41 نفر بود و شیوع پرولاپس دریچه میترال در بیماران 2/51 درصد گزارش شد. همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در 05/19 درصد از بیمارانی که در بدو مطالعه پرولاپس دریچه میترال داشتند، پس از عمل جراحی پرولاپس مشاهده نشد و میانگین و انحراف معیار سایز بطن راست، سایز دهلیز راست و فشار شریان ریه بعد از عمل به طور معناداری کمتر از قبل از عمل بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که برخی از تغییرات ساختاری دریچه میترال می تواند بواسطه اثر اندازه و شکل بطن راست بر بطن چپ از طریق سپتوم بین بطنی باشد که پس از بسته شدن نقص سپتوم بین دهلیزی، این تغییرات می تواند در برخی از موارد بازگشت پذیر باشد.

زمینه: بیماری قلبی در نوزادان و کودکان اغلب به سرعت روبه وخامت رفته و تشخیص زود هنگام توسط پزشک ضروری می باشد، چرا که درمان پیشرفته و جراحی می تواند بسیاری از نقایص قلبی را درمان نماید. سوفل قلبی می تواند نشانه ای از وجود بیماری قلبی باشد. یافته های غیرطبیعی در صداهای قلب شایع ترین علت ارجاع به متخصص قلب کودکان است.مواد و روش ها: بیماران، کودکان و نوجوانان ارجاع شده به صورت سریال به دلیل سوفل قلبی، و یا بستری در بیمارستان فاطمه زهرا (س) دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در فاصله زمانی سال 1380 تا سال 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. محدوده سنی این افراد از بدو تولد تا پایان 18 سالگی بود. علاوه بر شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی، جهت کلیه افراد رادیوگرافی قفسه سینه، نوار قلب و اکوکاردیوگرافی انجام شد.یافته ها: دراین بررسی تعداد 56.2) 715 درصد مذکر و 43.8 درصد مونث) کودک و نوجوان (33.6 درصد نوجوان، 27.4 درصد نوزاد، 22.7 درصد شیرخوار، و 16.3 درصد کودک) دارای سوفل قلبی مورد بررسی قرار گرفتند. 59 درصد افراد دارای نقایص ساختاری قلب (سوفل ارگانیک)، 27.3 درصد فاقد نقص ساختاری (سوفل غیرارگانیک و عملکردی) و 13.7 درصد دارای مشکلات اکتسابی بودند. شایع ترین ناهنجاری های تشخیص داده شده نقص دیواره بین بطنی (26.2 درصد)، تترالوژی فالوت (9.1 درصد)، و مجرای بازمانده سرخرگی (8.7 درصد) بود. در 23.3 درصد موارد نارسایی رشد و عدم وزن گیری وجود داشت.نتیجه گیری: سوفل قلبی می تواند نشانه ای از وجود بیماری قلبی باشد و ارجاع کودکان دارای سوفل قلبی به منظور انجام کاردیوگرافی تشخیصی بسیار ارزشمند است.

هدف. آترواسکلروز و بیماری های عروق کرونر یکی از شایعترین مشکلات امروز در سلامت افراد و علل مرگ و میر در جوامع توسه یافته است، و از طرفی اثرات مفید عصاره کندر بر ارگانهای مختلف مشخص گردیده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره کندر بر دیواره شریانهای بین بطنی قدامی و بین بطنی خلفی در خرگوشهای نر تغذیه شده با رژیم کلسترول بالا بوسیله میکروسکوپ نوری انجام گرفت.روش ها. 20 عدد خرگوش نر سفید (W=1.780 kg) تهیه شد، که پس از توزین بطور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند و بمدت 40 روز تحت رژیم غذایی خاص قرار گرفتند.گروه (n=10) 1:رژیم کلسترول بالا %1) کلسترول خاص +1 کیلوگرم رژیم معمولی) +عصاره آبی کندر (500 mg/kg) و گروه(n=10) 2 : رژیم کلسترول بالا + آب مقطر، سپس خرگوشهای توزین شده با تزریق دوز بالای پنتوباربیتال کشته شدند و شریانهای بین بطن قدامی و بین بطن خلفی آنها تشریح شد و پس از تهیه لام پاتولوژی و رنگ آمیزی H&E، اندازه نسبی پلاک آترواسکلروزی توسط اکولومتر اندازه گیری گردید.نتایج. افزایش وزن در هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش اختلاف معنی داری را نشان میدهد (P<0.05). تغییرات پاتولوژی در دو شاخه شریان کرونر (بین بطنی قدامی، بین بطنی خلفی) در گروههای 1 و 2 اختلاف معنی داری را نشان داد. (P<0.05). گروه مورد که دریافت کننده عصاره کندر بود کاهش رگه های چربی را نشان داد.نتیجه گیری. وزن حیوانات در هر دو گروه افزایش معنی داری را نشان داده است. اثرات کندر بر روی کاهش سطح چربیها احتمالا مربوط به اثرات کندر بر روی متابولیسم لیپید می باشد. نتایج ارزیابی پاتولوژیک در هر دو شاخه های بین بطنی قدامی و بین بطنی خلفی شریان کرونر بیان گر این مطلب است که کندر سبب کاهش تجمع رگه های چربی در این شاخه ها گردیده است که این تفاوتها از نظر آماری نیز معنی دار می باشد. بنابراین می توان برای جلوگیری از پدیده آترواسکلروز استفاده از عصاره کندر را پیشنهاد نمود.